Hari ni hari terakhir saya di PID setelah 2 tahun setengah saya di sini..Perasaan sy. Entah..gembira ada, suka ada dan ada sedikit rasa sedih. Sedih meninggalkan org2 kampung di sini. Ada yg dah rapat sgt dengan sy. Saya dapat KPLI. Alhamdulillah..akhirnya.Saya mmg gembira namun sedikit sedih meninggalkan hero sy. Namun demi masa depan sy gagahkan hati. Sy sentiasa memujuk hati..10 bulan hanya sekejab sahaja. Lagipun sy boleh balik setiap minggu. KL Kedah 4-5 jam.Terpaksa ler sy berulang alik naik bas. Huhuhu. Demi anak dan masa depan inilah pengorbanan sy yang harus sy lakukan. Sy contohi Ros kawan sy di UUM lu. Dia pon maktab yg sama dan setiap minggu berulang alik ke Klantan. Dah ada 2 anak.Anak sy..mak sy yg jaga. Malamnya abah dia pun ada. Anak sy dengan mak memang rapat, sy ada tak ada sama saja klu mak sy ada. Cuma hati sy yg terlalu berat. Husband sy, family sy dan kawan2 baik slalu pujuk..hanya 10 bulan. Cepat sahaja. Nanti sy leh kembali sedia kala. Adik sy cakap nanti bila Afif Syahmi dah sekolah leh gi sekolah sama2. hehe..betul gak tu...Semoga segalanya berjalan lancar..nanti sy updated perkembangan terbaru...diari seorang pelajar KPLI...
1 comment:
wah...akhirnya seorang demi sorang warga PID melabuhkan tirai huhuhu..
apa2 pun wish d best kak aida..
jgn lupa kami kat sini ek..
Post a Comment