Apa mau buat nih??

Sy bawa balik buku lejer kewangan. Konon-konon sy nak kemaskini akaun opis sy ms kat umah pakmertua. Tapi tak buat pon. Arini tak bw ke opis sbb tertinggal lam keta husband. Aduii..pa sy moh buat nih..Boring2. Pasal karnival..tah.Buat ler apa yg mampu. Mampus aku yg nak buat sorang kan. Komitmen org len tak sampai2 lagik.Alah camner buleh terlufer bw buku akaun. Tadi dah ingat nak ambek lam keta husband sy. Bukan per nak bagi nampak akaun tu dibuat dgn elok dan memenuhi spesifikasi perkaunan. In case klu aku dah meninggalkan pid ni takder la org cakap ex-penyelia buat keja macam haprak. yaya..macam leh dapat keja len.Cakap gi loh..mana taw cakap sy terlalu masin, sy gak yg ontong. kuikui...

Doakan saya

Selepas interview KPLI haritu sy takler mengharap sgt. Bagi sy dapat atau tidak tidaklah penting. Walaupun kdg2 sy rs pening dengan Kelab Usahawan ni tapi sy anggap ni semua just cabaran kerja. Dulu pon keja kat tempat lain lebih banyak cabarannya. Kdg2 sy amat tertekan dgn kawan2 yg asyik tanya "Bila ya KPLI kua, aku arap ko akan dpt". Mentang2 mereka dah ada kerjaya tetap memandang rendah pada aku yg berstatus kontrak ini. Serius sy cakap...sy tertekan sgt. Bukankah lebih baik bertanya kesihatan sy.Maybe org tu betul2 prihatin vs ambik tahu hal sy tapi kdg2 buat sy ckup tertekan. Sorry sy hanya mahu jujur dgn diri sy.Dan kdg2 sy jawab shj..sy dah cukup bahagia dgn kerjaya sekarang.Bila dah meningkat umur ni rsnya kurang selesa atau bahasa yg tak bersopannya menyampah sangat bila org asyik masuk campur hal hidup sy. Bukankah sy cukup dewasa untuk merencana ms depan sy sendiri. Lagipun bukankah semua ini telah ditetap dan ditakdirkan Allah.So sy hanya menyerah sahaja. Bukankah itu lebih baik.

Harini sy betul2 rs mahu kluar dari sini..Ya sy mahu kluar. berbeza kan dari pendirian sy seblum ini. Ngapa? Owhh sy rs teramat benci. Benci dengan manusia yg hanya bertopeng. Pura2 baik tapi di belakang sy..hentam sy cukup2. Itu yg sy tahu, yg sy taktahu.Biar sy tak kesah.Sy tak penah buat salah, sy tak takut. Mungkin sy sudah terlalu lama bersabar dgn berbagai karenah yg buat sy lali yg buat sy lupa bagaimana sy dilayan bagai sampah. Betul kata kwn sy, hanya org bodoh dan tuli sahaja bersabar. Kalau nak diungkit banyak, terlalu banyak. Tapi biarkan dulu. Satu ms sy akan bukti sy bukan tuli, dan diam sy bukan bereti sy bodoh tetapi bererti sy ingin mengajar dan sy di pihak yg benar.Biarkan..hanya masa dan keadaan yg akan menentukan segalanya..

Berbalik kepada perenggan pertama.Sy amat takut berpisah dgn anak sy. Andai kata sy dapat maktab jauh mampukah sy berjauhan dengan anak sy. Owhh tidak sy mahu anak sy membesar depan sy.Sy tidak sangup meninggalkan anak sy seminggu @ sebulan. Sehari dudah buat sy sengsara. Namun sy harus sedar ini semua masa depan. Bulan depan akan tahu. Semoga sy dapat maktab dekat2 sahaja (cisss macam dapat, hehehe). sy harap dapat...sy mau berambuss sudah..

Ngantuknyer...

Semalam pas balik pada umah pakmertua husband sy nak belanja makan sy dan 2 adik pompuan sy. Ikut tu dah malas..Tapi pegi jugak ler. Seperti biasa ke tempat makan yg husband sy suka benar sekarang.Balik makan ajak adik tido kat umah, diorang nak. So takyah antar balik umah mak. Tengok tv sambil borak2. Afif syahmi tergedik2 sebab suka sangat 2 org maksunya tido kat umah. Pukul 12 baru sy masuk tido tapi pukul satu br leh lelap.Huhuhu. Pastu malam tadi ayik berjaga jer. Rasa 4, 5 kali gak. Pastu mimpi merepek2, tak logik langsung. Mencih tui.Pagi ni sah sy tak cukup tido. Aduiii ngantuknyer....Asist sy cuti. Karvival start esok. Ntah ler..buat ler ala kadar, pengerusi tak jenguk2 langsung..Rasa nak bagi lepas cepat2 minggu ni..huhuhu